

Het verhaal van de Nukak-Maku heeft mij niet losgelaten. Deze nomadische jagers-verzamelaars leven in het Colombiaanse deel van het Amazonewoud. Pas sinds 1988 heeft men weet van hun bestaan: toen hadden deze mensen voor het eerst contact met de beschaafde (?) wereld. Naar men vermoedt, leven in het Amazonewoud nog een paar honderd wat men noemt ongecontacteerde samenlevingen. Laten we vooral niet naar hen op zoek gaan, en hopen dat zij ons niet vinden. Kijk maar hoe het de Nukak is vergaan: gedecimeerd wegens geen immuunsysteem tegen de onbekende westerse ziektes, uit delen van hun traditionele territorium verjaagd door coca- en veeboeren en andere kolonisten, uit racistische overwegingen mishandeld door leger, guerilleros en paramilitairen. De miserie bracht verschillende stamleiders ertoe zich van het leven te beroven.
>
>
>
De bemanning van een Braziliaanse legerhelikopter die in mei 2008 over het Amazonewoud in het grensgebied van Peru en Brazilië vloog, bemerkte een open plaats en een aantal hutten. Ze maakte foto's van stomverbaasde, gitzwart geverfde vrouwen en knalrood geverfde mannen die met pijl en boog de helikopter te lijf gingen.
>
>
Laat ons hopen dat deze mensen geloven dat ze de vreemde vogel hebben weggejaagd, dat ze het gevaar hebben afgewend, en dat ze de gebeurtenis een plaats hebben kunnen geven binnen hun geloof. En hoe interessant deze mensen ook zijn, dat we ze nooit meer gaan opzoeken.
>
Willen we dat afspreken?

.jpg)








Geen opmerkingen:
Een reactie posten